Chcemy płacić za rzeczywistą ilość wytworzonych śmieci!

Żadna z proponowanych przez samorządy metod płatności za wywóz śmieci z gospodarstw domowych nie odpowiada rzeczywistości. Rozsądny mieszkaniec wie, że ilość wytwarzanych śmieci jest różna, a pomiar nie może wiązać się z ilością zużytej wody, powierzchnią mieszkalną, liczbą mieszkańców w gospodarstwie domowym czy tzw. ryczałtem.

Jedynym prawidłowym i rzeczywistym pomiarem jest objętość mierzona pojemnikami. Po to wymyślono jednostki miar, aby z nich korzystać. Dokonując zakupów mierzymy towar w m sześc., kg, szt., kWh itd. Chciałbym płacić za rzeczywistą ilość moich śmieci, kontraktując odpowiednią ilość pojemników. Bez pośrednictwa.

Wolałbym umowy indywidualne. Zastanawiam się jak będą wyglądać umowy na wywóz śmieci? Jaką rolę odgrywać będą strony tej umowy. Chodzi nie tylko o aspekt prawny, ale również o ten rzeczywisty, a nawet ustrojowy. Umowy między samorządami a przedsiębiorstwami. Dlaczego wyeliminowano aktywną rolę indywidualnego mieszkańca?

W innym przypadku można powiedzieć, że znów wracamy do starej "epoki". Proponuję radnym, aby zastanowili się co próbują unormować swymi uchwałami w sprawie śmieci. Ustawodawca ściśle określił parametry i ich związek z ceną.

Już się pojawia na łamach czasopism samochwalstwo samorządowe. Takie samooceny odzwierciedlają poglądy jedynie wąskiej grupki społeczności, wcale nie lokalnej. Wybierają wszak tak, jak cała Polska z czterech mało realnych propozycji władz centrali (nie samorządowej).

Rzecz dotyczy mojej woli i możliwości wyboru. Dotyczy także moich pieniędzy. Przy okazji nasuwa się pytanie, jak przedstawia się udział kosztów utylizacji opakowań i innych elementów kupowanych towarów w cenie zakupowanego towaru? Co z opakowaniami zwrotnymi typu szklane butelki, makulatura i inne. Są to surowce do dalszego wykorzystywania. Dlaczego nie można ich zwrócić lub sprzedać, tak jak można sprzedać złom? To jest także zasadne przy tej okazji pytanie.