Ćwierćwiecze nowodworskiego futsalu. Żuławska Halowa Liga Piłki Nożnej ma już 25 lat

Pierwsza edycja ŻHLPN rozpoczęła się w listopadzie 1996 roku, a rywalizacja między zespołami trwała do 25 stycznia 1997 roku. Do rozgrywek zgłosiło się wówczas siedem zespołów: Żuławy Nowy Dwór Gdański, Mady Ostaszewo, Grom Nowy Staw, Agrovet Marzęcino, Oldboy Gozdawa, Zjednoczeni Rakowo oraz Tuga Nowy Dwór Gdański. Dla porównania, w sezonie 2020/2021 do rywalizacji przystąpiło dwadzieścia zespołów. Pierwszy tytuł mistrza Żuławskiej Halowej Ligi Piłki Nożnej wywalczył nowostawski Grom, któremu udało się wyprzedzić o dwa punkty nowodworskie Żuławy. Na najniższym stopniu podium stanęli wówczas Old Boys Gozdawa.

Koronę króla króla strzelców zdobył reprezentujący Żuławy Mieczysław Pietroń, który zdobył w turnieju 24 bramki. Wśród zawodników uczestniczących w pierwszych rozgrywkach ŻHLPN przeprowadzono również plebiscyt, a na jego podstawie najlepszym zawodnikiem wybrano grającego w barwach Gromu Stanisława Czerniejewskiego, tytuł najlepszego bramkarza przyznano broniącemu bramki Old Boys Edwardowi Szczotce.

Jesienią 1997 roku, gdy ruszyły zapisy do drugiej edycji rozgrywek ŻHLPN, okazało się, że tym razem do rywalizacji stanie jedenaście zespołów – do grającej w poprzednim sezonie siódemki dołączyły Gryzipióry Nowy Dwór Gdański, Jutrzenka Lipinka, Nadzieja Nowy Dwór Gdański oraz Syrena Młynary. Warto zaznaczyć, że drużyny z Lipinki i Młynar były pierwszymi zespołami spoza powiatu nowodworskiego biorącymi udział w rozgrywkach na hali w nowodworskim liceum. Drużyny zostały podzielone na grupy A i B; ostatecznie zwycięzcą drugiego sezonu ŻHLPN została nowodworska Nadzieja, która rok później obroniła swój tytuł mistrzowski.

Trzecia edycja przyniosła kolejną zmianę w systemie rozgrywek – od tego momentu drużyny (których w tej edycji było już czternaście) rywalizowały między sobą w ramach I i II ligi. Rozpoczęcie sezonu 1998/1999 rozpoczęło się również od wyróżnienia organizatorów ŻHLPN. W inauguracji trzeciej edycji wziął udział Romuald Paściak - prezes Elbląskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Wręczył on złotą odznakę EOZPN za zaangażowanie na rzecz rozwoju piłki nożnej w regionie organizatorom rozgrywek: Tadeuszowi Studzińskiemu, a srebrne odznaki – otrzymali Edward Szczotka, Waldemar Baranowski, Andrzej Przyborowski, Stanisław Kuriański i Stanisław Bohut.

Kolejną zmianę w formule rozgrywek wprowadzono w 2000 roku, gdy rozpoczynała się piąta edycja ŻHLPN, po raz pierwszy organizowana przez Żuławskie Towarzystwo Sportowe. Rosnąca popularność zawodów doprowadziła do tego, że od tej edycji mecze rozgrywano regularnie, co weekend, przez około cztery miesiące. Warto dodać, że w sezonie 2000/2001 na hali, w grupach Open i Oldboy łącznie wystąpiło ponad 150 zawodników.

Na przestrzeni 25 lat rozgrywek ŻHLPN doszło do wielu niezwykłych sytuacji – przykładem na to może być końcówka ósmej edycji turnieju, kiedy konieczne było rozegranie dodatkowych meczów pomiędzy trzema zespołami w celu wyłonienia mistrza grupy Oldboy. Na przestrzeni lat do rywalizacji stawały też drużyny z mniej lub bardziej oddalonych miejscowości – Elbląga, Myszewa, czy też Sztumu.

Jubileuszowa, dwudziesta piąta edycja ŻHLPN, ze względu na pandemię została zakończona po siedmiu kolejkach, a zespoły z I i II ligi nie zostały nagrodzone. Gdyby za klasyfikację końcową uznać stan po pierwszej rundzie rozgrywek, to mistrzem ŻHLPN zostałoby Hemako Sztutowo. Na wyłonienie faktycznego mistrza musimy jednak poczekać do 2022 roku – wówczas też do ośmiu drużyn w I lidze dołączą ekipy Nat Parts i GE Power Elbląg, które otrzymały prawo do awansu z II ligi.

Tekst przygotowano w oparciu o Monografię Żuławskiego Towarzystwa Sportowego