Na początku XX wieku świąteczne kartki wyglądały inaczej niż obecnie.

Pierwsza kartka świąteczna stworzona została na zamówienie Sir Henry’ego Cole’a pierwszego dyrektor Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, który miał bardzo wielu znajomych. Wypisywanie listów ze świątecznymi życzeniami zajmowało mu dużo czasu. W 1843 roku, przed Bożym Narodzeniem, postanowił zamówić u znajomego malarza rysunek z wypisanymi życzeniami, a następnie powielić go w drukarni i rozesłać do znajomych.
Kartka została powielona w drukarni i była sprzedawana za 1 szylinga.

Pierwsza kartka świąteczna miała charakter tryptyku. Obrazki po lewej jak i po prawej stronie przedstawiały dobre uczynki – dzielenie się jedzeniem i ubraniem, wspieranie ubogich. Obraz środkowy przedstawiał bogatych mieszczan z kielichami w dłoniach .
Pierwszą kartkę świąteczną wieńczy napis „Merry Christsmas and Happy New Year to you” (czyli po polsku „Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku”). Z nakładu tysiąca kart zachowały się niestety tylko dwa egzemplarze.

Według „Kuriera Warszawskiego” z 1881 roku, w Europie, w samym tylko 1879 roku rozesłano 350 milionów kart pocztowych. Dużą część z nich stanowiły pocztówki świąteczne. W Polsce kartki świąteczne pojawiły się pod koniec XIX w. Zwyczaj wysyłania życzeń świątecznych na specjalnych kartonikach stał się popularny na całym świecie dopiero w latach 20. XX wieku. W Polsce kartki świąteczne pojawiły się pod koniec XIX w., najwcześniej na terenie Galicji.
Na świątecznych pocztówkach najczęściej występuje motyw rodziny skupionej wokół choinki, dzieci z Mikołajem, zimowy krajobraz, prezenty pod choinką lub panie w zimowych stylizacjach.

W 1900 roku członkowie redakcji Słownika Języka Polskiego ogłosili konkurs na nazwę dla karty pocztowej. Uczestnicy konkursu zaproponowali nazwy – liścik, listówka, otwartka, pisanka i pocztówka.
Dziś wszyscy wiemy, jaką nazwę wybrało jury. Niewielu jednak wie, że tę nazwę zgłosił na konkurs Henryk Sienkiewicz.