Nowy Dwór Gdański. Jaki jest cel życia? Myśl na Wszystkich Świętych

Uroczystość Wszystkich Świętych jest poświęcona upamiętnieniu świętych...

1 listopada czcimy tych, którzy są już po stronie Bożej, czyli wszystkich świętych. Także tych spośród nich, o których nie wiemy, że żyją w Bogu. Kościół ich bowiem nie wyniósł na ołtarz. Dzień ten jest dowodem, że jest możliwe osiągnięcie świętości. Uroczystość ta to również wezwanie, wręcz przynaglenie do tego, że także my mamy być święci. Św. Maksymilian Kolbe nieprzypadkowo zatem powiedział: wszystko jest nieważne oprócz tego, żeby zostać świętym i to nawet wielkim. Rzadko o tym myślimy, a przecież to jest najważniejsze w naszym życiu. Święto to odnosi się także do nas. Tego dnia powinniśmy również myśleć o sobie, to jest o tym, jaki jest cel naszego życia.

Najważniejsza w czasie listopadowych dni wydaje się być modlitwa przy grobach bliskich...

Najważniejsze w tym czasie to ożywienie i głębsze uzmysłowienie sobie prawdy wiary, że istnieje autentyczna więź między Kościołem ziemskim i niebieskim, czyli światem ludzi zmarłych, ale żywych w Bogu, a nami. Pierwsze osiem dni listopada (oktawa) stanowią szczególną okazję, by wyprosić u Boga miłosierdzie dla zmarłych przez modlitewne nawiedzenie cmentarzy. Tą drogą uzyskuje się dla nich odpusty i wielką pomoc duchową. Jest ona w pełni skuteczna, gdy sami jesteśmy w jedności z Chrystusem. Dlatego tak ważną rzeczą jest oczyszczenie naszego serca w sakramencie pokuty. Nie możemy też zapomnieć o udziale w Mszy św., podczas której jesteśmy najbliżej zmarłych.

Jakie ostatnio powstały nowe formy przeżywania tych świąt?

Wspomnijmy chociażby o korowodzie świętych, który po raz trzeci z kolei angażuje młodzież mojej parafii. Nawiedza ona wiernych w ich domach, rozmawia z nimi, przybliżając sylwetki niektórych przyjaciół Boga. Jest to interesujący sposób propagowania różnych dróg prowadzących do świętości i do zbawienia. To także świadectwo wiary chrześcijańskiej młodych ludzi, akt odwagi, męstwa z ich strony, cecha prawdziwego chrześcijanina, który się nie boi. Do takiej postawy wzywał św. Jan Paweł II słynnym zawołaniem: Nie lękajcie się. Kiedy młody człowiek wychodzi z taką propozycją mówi innym: nie bój się, popatrz Pan Jezus jest z tymi, którzy Mu zawierzyli, dzięki temu osiągnęli świętość, ty też możesz to uczynić.

Dlaczego używamy nazwy "Wszystkich Świętych" a nie "Święto Zmarłych"?

Owszem, potocznie używamy nazwy nie teologicznej Święto Zmarłych, ale gdy mamy na myśli Dzień Zaduszny, obchodzony 2 listopada. Tego dnia nasza modlitwa ma charakter wstawienniczy i ogarnia wszystkich zmarłych. Natomiast w dniu 1 listopada cieszymy się i uwielbiamy Boga za to, że po tamtej i po tej stronie są ludzie wierni Bogu. Innymi słowy, uroczystość Wszystkich Świętych jest świętem tych, którzy utożsamiają się z drogą Pana Jezusa. Nazwa ta przypomina i uzmysławia, że także my powinniśmy iść tą drogą.