"Jezus zmartwychwstał nie dla siebie samego, ale dla nas"

Za nami czterdziestodniowy Wielki Post. Zanim rozpocznie się świętowanie Zmartwychwstania Pańskiego, wierni przeżywają Triduum Paschalne. Jaką naukę powinniśmy pobierać z tych trzech dni?

Ks. J. Kożuchowski: W Wielki Czwartek przypominamy sobie, jak wielkim skarbem jest Eucharystia i godność posługi kapłanów. Nie są oni jedynie organizatorami, nauczycielami, kaznodziejami, lecz osobami, które całe swoje życie składają w ofierze. Wielki Piątek to objawienie największej miłości Boga do człowieka, aż po śmierć na krzyżu, byśmy mieli życie. Udział w liturgii tego dnia oznacza wyrażenie Mu wdzięczności za dar zbawienia. W Wielką Sobotę podczas Wigilii Paschalnej wielbimy Zmartwychwstałego. W oba te dni udział w adoracji jest szczególnie miłym Chrystusowi sposobem Jego uwielbienia, przebłagania i wynagrodzenia za grzechy. Za nie bowiem umarł na krzyżu. „To nie gwoździe Cię przybiły, lecz mój grzech”.

Skoro mówimy już o Triduum Paschalnym, to zapytam: czy jest możliwe określenie któregoś z tych dni (czwartek, piątek sobota, niedziela) jako najważniejszego w przeżywaniu Wielkanocy?

Te dni stanowią całość. Dlatego nie wchodzi w rachubę stawianie tego rodzaju pytania. To tak jakby pytać, czy w ludzkim ciele ważniejsze są płuca, czy może serce albo wątroba. Tak jak ważny jest każdy z tych narządów, tak też ważny jest każdy z tych dni.

Święto Zmartwychwstania Pańskiego jest pełne symboli i tradycji. Czy mógłby Ksiądz przybliżyć znaczenie kilku z nich, na przykład święcenia konkretnych pokarmów w Wielką Sobotę?

Cieszę się, że Pan Redaktor prosi o wyjaśnienie symboliki święcenia pokarmów. Powiem, że nie wszystkie tradycje kojarzone z Wielkanocą są z gruntu chrześcijańskie. Na pewno jednak praktyka „święconki” wiąże się z istotą tego największego święta. To zatem nie tylko element tradycji, ale przede wszystkim wyraz wiary i przekaz treści orędzia paschalnego w formie wymownych znaków. Baranek wielkanocny ze zwycięskim sztandarem oznacza, że śmierć Chrystusa nie była Jego porażką, ale zwycięstwem torującym nam drogę do zbawienia. Jajko to symbol nowego życia, którym pragnie nas obdarować Zmartwychwstały. Chleb jest znakiem Eucharystii. Chrzan i pieprz przypominają mirrę i ocet podawane Jezusowi na krzyżu. Sól symbolizuje gotowość dawania świadectwa o Zmartwychwstaniu. Różnego rodzaju mięsa, ciasta – to znak i zapowiedź obfitości uczty niebieskiej. Zajączek jest symbolem grzesznika, który po okazaniu skruchy i odbytej pokucie wraca do Boga. Jest także znakiem czuwania. Zając bowiem śpi z otwartymi oczyma i jest w każdej chwili gotowy do biegu. Masło jawi się jako znak dobrobytu, a jabłko to symbol owocu rajskiego, z którego grzech wziął początek.

Zmartwychwstanie Jezusa bywa nazywane „zwycięstwem nad śmiercią”. Co to oznacza dla wierzących?

Jezus zmartwychwstał nie dla siebie samego, ale dla nas. Zyskujemy pełną nadzieję, że i my powstaniemy z martwych. Zmartwychwstanie wprawdzie nie oddala śmierci, ale jest odpowiedzią na śmierć, którą człowiek spowodował swoim grzechem. Gdyby Jezus nie powstał z grobu, śmierć nie byłaby przejściem, lecz upadkiem w nicość. Jego zmartwychwstanie oznacza, że Bóg nikomu nie pozwoli zginąć.

Rok temu zapytałem Księdza o naukę, jaką możemy w dobie pandemii wyciągnąć z historii zmartwychwstania Jezusa. Tym razem zapytam inaczej: czy ta historia zawiera w sobie jakąś naukę lub zapowiedź, do której możemy się odnosić w życiu codziennym, nie tylko pandemicznym?

Zmartwychwstanie powinno promieniować na całe nasze życie, a nie tylko na okres pandemii. Wtedy tylko nasze życie ma głęboki sens. Jeśli nie wierzylibyśmy, że Chrystus zmartwychwstał, wówczas daremne byłoby wszystko to, co robimy. Prawda o zmartwychwstaniu powinna nam przyświecać we wszystkich naszych czynach, decyzjach, wyborach. Zmartwychwstały dodaje nam odwagi do życia moralnie pięknego. Wszelkie dobro, które z miłości do Niego czynimy, nie tylko nie zaginie, ale jest zapowiedzią naszego życia razem z Nim na zawsze. Zmartwychwstanie Jezusa daje nam też nadzieję, że trudne wydarzenia w naszym życiu mają sens, jeśli tylko przeżywamy je w łączności z Nim.